1. Inleiding richtlijn bij revisie 2015 resp. 2018

Aanleiding voor het maken van de richtlijn

In 2006 is de ‘Richtlijn diagnostiek en behandeling van kinderen met spastische Cerebrale Parese’ (VRA 2006) vastgesteld op initiatie van de Nederlandse Vereniging van Revalidatieartsen, geaccordeerd door de mandaterende beroepsverenigingen / instanties: BOSK – Vereniging van en voor mensen met een aangeboren lichamelijke handicap, Koninklijk Nederlands Genootschap voor Fysiotherapie, de Nederlandse Orthopaedische Vereniging, Ergotherapie Nederland, de Nederlandse Vereniging voor Fysiotherapie in de Kinder- en Jeugdgezondheidszorg, de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde, de Nederlandse Vereniging voor Kinderneurologie, de Nederlandse Vereniging voor Logopedie en Foniatrie, de Nederlandse Vereniging voor Neurologie en de Nederlandse Vereniging voor Plastische Chirurgie. De richtlijn was gebaseerd op literatuur gepubliceerd vanaf 1990 tot december 2005. De geldigheid van de richtlijn moest in 2011 herbevestigd worden.

Sinds december 2005 zijn er veel Randomized Controlled Trials (RCT’s) en meta-analyses gepubliceerd over de diagnostiek en behandeling van kinderen met spastische Cerebrale Parese. Dit is de aanleiding voor revisie van die onderdelen van de richtlijn, waarover nieuwe literatuur beschikbaar is gekomen. Daarnaast zijn een aantal nieuwe knelpunten in de zorg rondom kinderen met spastische Cerebrale parese geïdentificeerd en bewerkt tot uitgangsvragen.

Definitie spastische Cerebrale parese

De internationaal aanvaarde definitie van CP luidt als volgt: Cerebrale Parese (CP) omvat een groep van blijvende aandoeningen in de ontwikkeling van houding en beweging, ontstaan voor de eerste verjaardag, die leiden tot beperkingen in dagelijkse activiteiten. De stoornissen worden toegeschreven aan een niet-progressief pathologisch proces dat de hersenen tijdens hun vroege ontwikkeling heeft beschadigd. De houdings- of bewegingsstoornis gaat vaak gepaard met stoornissen in het sensorische systeem, perceptie, cognitie, communicatie en gedrag, met epilepsie en met secundaire stoornissen van het spierskeletstelsel (Rosenbaum et al., 2007). Kinderen met Cerebrale Parese (CP) vormen de grootste groep kinderen met fysieke stoornissen in het bewegen die behandeld worden binnen de kinderrevalidatie.

Raadpleeg voor de rest van de algemene en specifieke inleiding van de richtlijn bijgaand document.